Niewielka, piękna zatoka, dla ostrożnie schodzących i lubiących adrenalinę. Dostanie się do wody wymaga od nas pokonania stromego skalistego zbocza. Zejście było dodatkowo utrudnione przez wzburzone fale rozbijające się o brzeg. Motywacją do zdobycia tej zatoczki był beztrosko unoszący się człowiek na wodzie (żywy!), którego ciało krzyczało do nas: Przez trudy, do gwiazd!

Warto było pokonać swój strach, bo poza zdobyciem zbiornika wodnego okazało się, że w skale ukryta jest niewielka kamienista plaża. Cała dla nas.

W porównaniu do Marinelli z łatwością możemy dostać się do wody. W zatoce tej czekało na nas inne zaskoczenie. Pan T. zawsze apeluje, aby zabierać ze sobą okulary do wody. Po tym co spotkało nas w Cala Beretta Pani A. zabiera okulary do wody wszędzie - nawet do spania. 

Wychowani na Morzu Bałtyckim oczekiwaliśmy, że zanurzając głowę pod powierzchnię wody zobaczymy trochę mułu, piaskową burzę i szarozieloną wodę.
Pierwszy raz w życiu dane nam było ujrzeć podwodny świat i co więcej dane nam było stać się jego częścią. Próbowaliśmy witać się z kolorowymi rybkami, ale za każdym razem, gdy wyciągaliśmy rękę uciekały w mgnieniu oka z pola widzenia. Chyba zachowywaliśmy się zbyt ludzko, ale prawdę mówią nie wiedzieliśmy jak zagadnąć rybę. Do tej pory zresztą nie wiemy.