Czy Katania to tylko baza wypadowa na Etnę? 

Katanię z założenia potraktowaliśmy jako bazę wypadową na Etnę. Planując podróż zamierzaliśmy spędzić w tym mieście dokładnie dwie noce. Obawialiśmy się, że Katania jako duże miasto okaże się podobne do wszystkich innych dużych miast Europy. I choć bardzo przyjemnie przechadzało nam się po jej ulicach, przeznaczenie niepełnych 3 dni na Katanię okazało się dobrą strategią.
Wynajmowaliśmy pokój w samym sercu miasta (oczywiście za pomocą strony Airbnb). Do głównego placu Piazza del Duomo szliśmy ok. 6 minut pieszo. Mieliśmy zatem okazję podejrzeć życie miasta w wielu odsłonach.

Katania wieczorem

Największe wrażenie zrobiło na nas wieczorem, kiedy mieszkańcy wybudzeni z siesty z wolna powracali do życia. Ulice zapełniały się autami i skuterami. Na każdym rogu słychać żwawe rozmowy. I tak jak zwykle - nikt nie ma niczego do ukrycia. Skrawek chodnika przeobraża się w prawdziwy panel dyskusyjny. Zaczynamy myśleć: jak ciężko Włochom musi się szeptać...

Katania o poranku

Tego lata zakochaliśmy się w porankach na Sycylii. Nie zaliczylibyśmy się do rannych ptaszków, ale któregoś dnia, kiedy wybieraliśmy się na Etnę musieliśmy wstać bardzo wcześnie. Wtedy to właśnie niepostrzeżenie dostrzegliśmy magię poranków.



Z lupą szukać żywej duszy na ulicach. Nikłe szanse na znalezienie turysty. U nas w Polsce miasto BUDZI SIĘ do życia. Otwiera oczy, wskakuje na równe nogi i nowy dzień przywitany.
Dla porównania sycylijskie miasta WYBUDZAJĄ SIĘ ze snu. Z wolna otwierają powieki, najpierw jedną, później drugą. Jeszcze leżąc przeciągają się, by pobudzić wszystkie swoje mięśnie, tkanki mniejsze i większe, tak by niezmiennie bez pośpiechu stanąć na nogi. Najpierw prawą, później lewą. Takie to miłe!

San Berillo district

W miejscu tym można poczuć prawdziwego ducha Sycylii. Różnorodność, która łączy a nie dzieli. Spotkać tutaj możemy wszystko. Zwierzęta. Kaktusy zasadzone w plastikowych butelkach. Drzewko oliwne, pod którym można napić się wina. Średniowieczne krużganki, ale i metalowe doniczki z Ikei. Bezdomnego psa. Psa z właścicielem. Galeria sztuki, pracownia florystyczna, berliński Kreuzberg, pchli targ, festiwal muzyki alternatywnej w jednym miejscu.
Podobno San Berillo było niegdyś znane na całym świecie ze świadczenia usług erotycznych. W wąskich, ciemnych uliczkach można było spotkać Panią, która ochoczo nakłaniała do podejmowania z nią czynności seksualnych. My żadnej Pani nie spotkaliśmy. Chyba, że widząc nas w parze, żadna z nich nie chciała się wpychać między wódkę a zakąskę.
Wspominając San Berillo myślimy sobie, że moglibyśmy kiedyś odwiedzić Katanię raz jeszcze.

Cycki św. Agaty (Minne di Sant'Agata)

Katania słynie z wyrobów cukierniczych o bardzo prowokacyjnej nazwie - cycki św. Agaty. Brzmi to nieco jak oksymoron, bo komu przyszło do głowy zestawiać ze sobą kobiece piersi z czymś sakralnym. Na pierwszy rzut oka zwykłe białe ciastko przyozdobione kandyzowaną wiśnią. Skąd wzięła się ta egzotyczna nazwa?
Otóż, Agata postanowiła żyć w zgodzie z samą sobą. Odmówiła zamążpójścia. Jednak czasy nie były tak przychylne jak dziś i zdecydowano Agatę ukarać - obcinając jej piersi! Jeśli w jakiś sposób poruszyła Cię ta historia, zakuło Cię w piersi (lub -siach) to znak, że warto wybrać się do Katanii, by jedząc małego słodkiego cycuszka oddać cześć utrapionej Agacie.

Katania - czy ma coś wspólnego z kataną? 

Odpowiadając na pytanie zawarte w tytule posta - odpowiedź brzmi NIE.
Nie spotkaliśmy nawet żadnego sycylijczyka w katanie, a nawet gdyby ktoś przechadzał się ulicami Katanii w katanie, zapytany co ma na sobie z pewnością odpowiedziałby, że przywdział jeansową kurtkę (giacca di jeans), a nie katanę.

Warto zajrzeć

Caffe Costa via Signore Ritrovato 1/3 - cornetto con pistaccio (2€) i standardowo due cappuccini (1,5€). Chyba najlepszy cornetto, jaki jedliśmy podczas naszego 2 tygodniowego pobytu na wyspie.